Ιταλική ποίηση/Poesia Italiana: Eppure proveremo nostalgia - Simone Consorti

Ένα υπέροχο και αληθινό ποίημα των ημερών μας από τον Simone Consorti. Πόσο όμορφα περιγράφει αυτό που ζούμε. Πρόκειται για ένα ανέκδοτο ποίημα, που δημοσιεύτηκε τις προηγούμενες μέρες στο διαδίκτυο. Το συνάντησα τυχαία και γέννησε μέσα μου εκείνη την ελπίδα και την ανακούφιση εκεινης της μέρας.

Σας παραθέτω και μια δική μου μετάφραση ώστε να μπορέσετε να το απολαύσετε όλοι, ανεξάρτητα από το επίπεδο των ιταλικών σας.

Eppure proveremo nostalgia     Eppure proveremo nostalgia  di questi giorni  o almeno ne conserveremo  confusi e inconfondibili ricordi     Di quando era vietato  correre uno appresso all’altro  o dividere in due una panchina  o farsi venire un colpo di tosse  come prima     Di quando ci procacciammo  cento pacchetti di sigarette  in una notte  e svaligiammo quel supermercato  di tutte le sue scatolette     Di quando fu decretato  che nemmeno i genitori  era opportuno andare a visitare  e che per dare il buon esempio  si dovesse recintare pure il mare     Della sera in cui suonammo tutti insieme  come un’unica banda  o una grande famiglia  le pentole dalle finestre  quando in realtà l’unica cosa che ci univa  era la fifa     Eppure un giorno  quest’ oggi sarà quello strano sorriso  nel ricordo

Κι όμως θα νιώσουμε νοσταλγία  Κι όμως θα νιώσουμε νοσταλγία  για αυτές τις μέρες  ή τουλάχιστον θα διατηρήσουμε  μπερδεμένες και αδιαμφισβήτητες αναμνήσεις  Από τότε που απαγορευόταν  να τρέχει ο ένας κοντά στον άλλον  ή το να μοιράζεσαι ένα παγκάκι  ή να βήχεις  όπως πριν  Από τότε που πήραμε  εκατό πακέτα τσιγάρα  σε μια βραδιά  και αδειάσαμε εκείνο το σουπερμαρκετ  από όλες του τις κονσερβες  Από τότε που νομοθετήθηκε  πως ούτε τους γονείς  δεν μπορείς να επισκεφτείς  και που για να δώθει το καλό παράδειγμα  έπρεπε να φραχτεί ακόμα και η θάλασσα  Από τη βραδία που παίξαμε μουσική  όλοι μαζί  σαν μια μοναδική ορχήστρα  ή μια μεγάλη οικογένεια  με τις κατσαρόλες από τα παράθυρα  όταν στην πραγματικότητα το μόνο πράγμα που μας ένωνε ήταν η ουρά  Κι όμως μια μέρα  αυτό το σήμερα θα είναι εκείνο το παράξενο χαμόγελο  στην ανάμνηση

Δείτε το κείμενο στη σελίδα που δημοσιεύθηκε: https://poetarumsilva.com/2020/03/17/simone-consorti-eppure-proveremo-nostalgia-inediti/