Terroni e polentoni..

Terrone è un termine della lingua italiana. Viene utilizzato dagli abitanti dell'Italia settentrionale e centrale come espressione dispregiativa per designare un abitante dell'Italia meridionale, talvolta anche in senso semplicemente scherzoso.

In passato il termine era utilizzato con un altro significato e valenza; solo nel corso degli anni sessanta ha acquisito il senso attuale.

Con il termine "terrone" (da teróne, derivazione di terra) si indicava nel XVII secolo un proprietario terriero, o meglio un latifondista.

Spesso vengono associati a questo epiteto caratteristiche personali negative, tra le quali ignoranza, scarsa voglia di lavorare, disprezzo di alcune norme igieniche e soprattutto civiche. Analogamente, soprattutto in alcune accezioni gergali, il termine ha sempre più assunto il significato di "persona rozza" ovvero priva di gusto nel vestire, inelegante e pacchiana, dai modi inurbani e maleducata, restando un insulto finalizzato a chiari intenti discriminatori.

Polentone è un termine, con una connotazione fortemente negativa, utilizzato per indicare gli abitanti dell'Italia settentrionale.

Letteralmente significa mangiatore di polenta, un alimento, questo, storicamente molto diffuso nella cucina povera dell’Italia settentrionale. Fino ai primi anni del XX secolo, infatti, la polenta rappresentava l’alimento base, se non esclusivo, delle popolazioni delle aree rurali di Lombardia e Veneto con conseguenze nefaste sulla salute di molti soggetti spesso vittime della pellagra. Polentone, come stereotipo linguistico, ha assunto, quindi, un significato piuttosto spregiativo, e sta ad indicare una persona zotica, inetta e di umili condizioni.

Il termine si è inserito nella dialettica campanilistica fra abitanti del nord e del sud della penisola, essendo usato in contrapposizione all'appellativo terrone, che, però, ha una connotazione razzista, tesa a rimarcare una improbabile inferiorità etnica e culturale.

Οι Ιταλοί όπως και η πλειοψηφία των μεσογειακών λαών (άν όχι όλων) έχουν μια εσωτερική διαμάχη μεταξύ Βορρά και Νότου.

Βέβαια μπορεί το θέμα για κάποιους μπορεί να είναι σοβαρό, εγώ ξεκαθαρίζω την θέση μου λέγοντας ότι πρόκειται ακόμα για ένα θέμα που με κάνει να μου αρέσει περισσότερο ο ιταλικός λαός για τον τρόπο που παθιάζεται!

Τerrone είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από τους κατοίκους της βόρειας και κεντρικής Ιταλίας ως μειωτικός όρος για να περιγράψει έναν  κάτοικο της Νότιας Ιταλίας, μερικές φορές και με αστεία έννοια.
Στο παρελθόν ο όρος χρησιμοποιήθηκε με άλλο νόημα και αξία, και μόνο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60 σταθεροποιήθηκε η τρέχουσα σημασία της λέξης.Ο όρος «terrone» (προερχόμενος από την λέξη terra), αναφερόταν ήδη στον 17ο αιώνα ως χαρακτηρισμός για τον ιδιοκτήτη γης.Όταν δεν πρόκειται για την χαριτωμένη χρήση του όρου, συχνά συνδέεται με αρνητικά προσωπικά χαρακτηριστικά όπως η άγνοια, η έλλειψη επιθυμίας για εργασία, ή η περιφρόνηση των κανόνων υγιεινής. Ομοίως, ιδίως σε ορισμένες έννοιες, αργκό, ο όρος έχει έρθει όλο και περισσότερο να σημαίνει "αγενή πρόσωπο" ή πρόσωπο που δεν έχει γούστο στα ρούχα, άκομψο και χυδαίο.

Polentone είναι ένας όρος με επίσης έντονη αρνητική χροιά, χρησιμοποιείται για να δηλώσει τους κατοίκους της βόρειας Ιταλίας.Κυριολεκτικά σημαίνει «εκείνος που τρώει πολέντα , ένα τρόφιμο ιστορικά διαδεδομένο στους φτωχούς της βόρειας ιταλικής κουζίνας. 

Μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα, στην πραγματικότητα, πολέντα αντιπροσώπευε το βασικό είδος διατροφής, αν και δεν είναι αποκλειστικά, των ανθρώπων στις αγροτικές περιοχές της Λομβαρδίας και της Βενετίας, με δυσμενείς συνέπειες για την υγεία πολλών θεμάτων που πέφτουν συχνά θύματα της πελάγρας. 

Η λέξη polentone στην καθομιλούμενη γλώσσα έχει υποτιμητική έννοια ως εκ τούτου και είναι ενδεικτική ενός άγριου προσώπου, ανάρμοστου και ταπεινού ως προς τις περιστάσεις. 

Ο όρος εισάγεται στη διαλεκτική μεταξύ της τοπικιστική διαμάχης των κατοίκων του βορρά και του νότου της χερσονήσου, που χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με τον προηγούμενο όρο terrone.