.png "English"){kind=small}
Αν και το όνομα μας παραπέμπει σε κάτι λίγο διαφορετικό, σήμερα θα γνωρίσουμε ένα ξεχωριστό φεστιβάλ και ένα τυπικό ιταλικό πιάτο!
Το Festival della Mostarda διανύει την τρίτη του χρονιά και η διάρκεια του είναι από 15 Οκτωβρίου ως και 30 Νοεμβρίου.
Σκοπός του φεστιβάλ είναι η προώθηση των τυπικών ιταλικών προϊόντων, κάνοντας το κοινό να γνωρίσει και να προσεγγίζει τις παραδόσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τις σχετικές ιστοσελίδες:
www.facebook.com/FestivalDellaMostarda
Alla nuova luna
In principio Dio creò il cielo ..
e la terra, poi nel suo giorno
esatto mise i luminari in cielo
e al settimo giorno si riposò.
Dopo miliardi di anni l'uomo,
fatto a sua immagine e somiglianza,
senza mai riposare, con la sua
intelligenza laica,
senza timore, nel cielo sereno
d'una notte d'ottobre,
mise altri luminari uguali
a quelli che giravano
dalla creazione del mondo. Amen.
Δείτε άλλα άρθρα σχετικά με τον Salvatore Quasimodo:
- Ιταλοί συγγραφείς που έχουν τιμηθεί με βραβείο Νobel
Το ποίημα Ritorno (Επιστροφή) του Giuseppe Ungaretti (1919).
Μια ταινία μικρού μήκους, το Due Piedi Sinistri σε σκηνοθεσία της Isabella Salvetti. Μια σύντομη ταινία μόλις 6 λεπτών. Λίγο έξω από την πόλη της Ρώμη ο πρωταγωνιστής Mirko παίζει ποδόσφαιρό με τους φίλους του. Λίγο παραπέρα υπάρχει ένα κορίτσι, η Luana. Τα δυο παιδιά αναπτύσσουν αμέσως μια ιδιαίτερη συμπάθεια, όμως μια απρόσμενη έκπληξη αφήνει το αγόρι κάπως σοκαρισμένο, αντίθετα το κορίτσι χαμογελά ευτυχισμένο ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του.
H ταινία μικρού μήκους έχει αποσπάσει βραβεία καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στα φεστιβάλ: Capalbio Cinema 2015 (junior teens), Golden Globes 2015, Molise Cinema 2015, Salento Finibus Terrae 2015, Sedicicorto International Film Festival 2015.
Ένα τραγούδι που θα μας θυμίζει πάντα καλοκαίρι, γεμάτο χαρά και μουσική που ανεβάζει τη διάθεση.
La dolce vita λοιπόν σε συνεργασία των: Fedez, Tananai, Mara Sattei! Ακούστε το τραγούδι και διαβάστε τους στίχους!
E poi passa un anno e ci sembra meno
Mi trovi diverso, mi prendi la mano
Da soli siam tutti nessuno
Che vita è?
La vita senza amore dimmi tu che vita è
Oh, dove sei andata, oh, mi sei mancata
Mi perdo dentro al taxi che mi porterà da te
Bello stare a casa, musica italiana
Ci vuole ancora un po'
Prenditi il mio letto, lasciami un pezzetto
Se lo vuoi non me ne andrò
La vita senza amore non mi farà mai bene
Perché non so dirti di no quando
Vivo solo per lei
Ah, Oktoberfest, mi piace fare la fest (festa)
Tutti nel back, tutti nel back a far festa
Buonasera, e chiedo scusa
Non ho capito cosa c'era nei suoi occhi (droga?)
Perché se no era colpa mia, perché con me non studia mai
So che canzoni vuole lei, faccio a parole col DJ
So che non hai visto le Hawaii
Dirotteremo Ryanair
E se ci beccano stica-ah-ah
La vita senza amore dimmi tu che vita è
Oh, dove sei andata, oh mi sei mancata
Mi perdo dentro al taxi che mi porterà da te
La vita senza amore non mi farà mai bene
Perché non so dirti di no quando
Vivo solo per noi, chiamami se vuoi
Diglielo agli altri che stasera non puoi
Sei tutto per me
La vita senza amore dimmi tu che vita è
Oh, dove sei andata, oh mi sei mancata
E parte la corriera che mi porterà da te
La vita senza amore non mi farà mai bene, perché
Non so dirti di no quando
Vivo solo per noi, chiamami se vuoi
Diglielo agli altri che stasera non puoi
Sei tutto per me
Το ποίημα Agonia (Αγωνία) περιέχεται στην ποιητική συλλογή L' Allegria (1914-1919). O αρχικός τίτλος της συλλογής ήταν L' Allegria degli naufragi.
 |
| Σταύρος Ιωάννου πηγή: https://evripides-art.gr/ioannou-stavros-press |
Agonia
Morire come le allodole assetate
sul miraggio
O come la quaglia
passato il mare
nei primi cespugli
perché di volare
non ha più voglia
Ma non vivere di lamento
come un cardellino accecato
Δείτε περισσότερα: https://it.wikipedia.org/wiki/Red_Land_(Rosso_Istria)
\
Η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου συμμετέχει και φέτος στην δράση του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθήνας που παρουσιάζει οκτώ πρόσφατες, ιταλικές ταινίες στο διαδίκτυο.
Οι επιλεγμένες ταινίες είναι διαθέσιμες μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 2023 και η παρακολούθηση είναι δωρεάν με εγγραφή στην πλατφόρμα https://cinema.iicateneonline.gr/.
Αφού εγγραφούν δωρεάν, οι χρήστες θα λαμβάνουν κάθε εβδομάδα ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με το οποίο θα ενημερώνονται σχετικά με την ταινία της τρέχουσας εβδομάδας.
Η εγγραφή ισχύει για όλη την διάρκεια του κύκλου προβολών. Σημείωση: εγγραφές σε προηγούμενες διαδικτυακές παρουσιάσεις έπαψαν να ισχύουν και πρέπει να ανανεωθούν.
Το διαδικτυακό φεστιβάλ συνεχίζεται την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου, με την ταινία “Rosso Istria | Κόκκινο της Ίστρια”, του Massimiliano Bruno, παραγωγής 2018 – δράμα.
Με τους: Selene Gandini, Franco Nero, Geraldine Chaplin, Sandra Ceccarelli.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου (https://cinema.iicateneonline.gr/collection/cinema-it-2022-online/) και στην ιστοσελίδα της Λέσχης Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου (https://kileagn.com/?page_id=16364).
πηγή: https://www.patris.gr/2022/11/05/dorean-8-tainies-online-sto-diadiktyako-festival-italikoy-kinimatografoy/
Είσοδος ελεύθερη
Σχετικά με την ταινία:
Il cattivo poeta του Gianluca Jodice
H ταινία αφηγείται τα τελευταία χρόνια ζωής του Gabriele D'Annunzio.
1936. Ο νεαρός Giovanni Comini από την Brescia, ένθερμος υποστηρικτής του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος, παίρνει προαγωγή ως ομοσπονδιακός. Λίγο μετά το διορισμό του και χάρη στην κίση του προς την ποίηση, ο Achille Starace του αναθέτει μια σημαντική αποστολή: θα πρέπει να κερδίσει τη συμπάθεια του μεγάλου ποιητή Gabriele D'Annunzio και να τον κατασκοπεύσει για λογαριασμό του καθεστώτος. Ο ποιητής για πολύ καιρό εμφανίζεται ως πρόβλημα στον φασισμό, και δεδομένου ότι προ των πυλών αναμένεται ένας νέος πόλεμος, ο Starace φοβάται την επιρροή που θα μπορούσε να έχει ο D'Annunzio αν θα εκφραζόταν ενάντια στη συμμαχία μεταξύ Μουσολίνι και Χίτλερ.
Ο Comini πηγαίνει όλο και συχνότερα στο Vittoriale, όπου ο D'Annunzio έχει από καιρό αποσυρθεί στην εξορία, βοηθούμενος από την πιστή Luisa Baccara και την Amélie Mazoyer. Ο ποιητής, γέρος πια, ζει σε πλήρη απομόνωση. χαμένος στη μνήμη των περασμένων ένδοξων στιγμών του, έχει περιορίσει στο ελάχιστο τις δημόσιες εξόδους του και είναι εθισμένος στη χρήση κοκαΐνης. Ωστόσο, συμπαθεί πολύ τον Comini παρόλο που γνωρίζει από την αρχή την αποστολή του ενώ και ο ίδιο ο Comini αρχίζει και συμπαθεί τον ποιητή.
Όταν μαθαίνει o D'Annunzio ότι ο Μουσολίνι πρόκειται να πάει στη Γερμανία για να συναντηθεί με τον Χίτλερ, ζητά από τον Comini να του οργανώσει μια συνάντηση με τον Ντούτσε, ώστε να προσπαθήσει να τον αποτρέψει από τις προθέσεις του. Ο νεαρός θα προσπαθήσει αλλά μάταια. Η παράλληλη ιστορία που θα κάνει τον νεαρό ομοσπονδιακό να αρχίσει να αμφιβάλλει για τον φασισμό είναι η ιστορία αγάπης με μια γυναίκα τη Lina, η οποία θα αυτοκτονήσει μετά τη σύλληψη του αντιφασίστα ετεροθαλή αδερφού της.
Το 1937, μετά το θάνατο του Guglielmo Marconi, ο D'Annunzio διορίστηκε αυτεπάγγελτα πρόεδρος της Ιταλικής Ακαδημίας. Ο ποιητής, στο μεταξύ, αρχίζει να δείχνει σημάδια ανισορροπίας και μισαλλοδοξίας. Ο ποιητής καταφέρνει να συναντήσει τον Ντούτσε στο σταθμό Porta Nuova της Verona, κατά την επιστροφή του από το ταξίδι του στη Γερμανία. Εδώ ο D'Annunzio προσπαθεί να προειδοποιήσει τον Ντούτσε για τον κίνδυνο μιας συμμαχίας με τον Χίτλερ, αλλά ο τελευταίος τον αγνοεί επίτηδες και τον αντιμετωπίζει με εξαιρετική περιφρόνηση. Ο D'Annunzio, αναστατωμένος, καταλήγει σε μια ψυχοσωματική κατάρρευση, μετά την οποία θα χαιρετήσει τον φίλο του Comini για πάντα, αποκαλύπτοντάς του ότι το να εναντιωθεί στον πόλεμο είναι καθήκον του και ότι θα κάνει μια νέα προσπάθεια όταν πάει στη Ρώμη για να δεχτεί το αξίωμα. του προέδρου της Ακαδημίας. Κατά την επιστροφή του, ωστόσο, ο Comini επιπλήττεται έντονα από τον Starace επειδή στους φακέλους του τονίζει τη λαϊκή μισαλλοδοξία απέναντι στη συμμαχία Χίτλερ και Μουσολίνι.
Ένα χρόνο αργότερα ο Gabriele D'Annunzio πεθαίνει σε αδιευκρίνιστες συνθήκες. Κατά τη διάρκεια της κηδείας του, στην οποία παρευρέθηκε ο ίδιος ο Ντούτσε, η Αμελί δίνει στον Comini ένα φτερό παγωνιού που ανήκε στον ποιητή, ως σύμβολο της φιλίας τους. Αργότερα, ο Comini θα διαγραφεί από το κόμμα λόγω της αντίθεσής του στη συμμαχία μεταξύ Χίτλερ και Μουσολίνι. Η Luisa και η Amélie θα πρέπει να φύγουν για πάντα από το Vittoriale.
Βραβεία και διακρίσεις
Μεταξύ των βραβείων και των διακρίσεων που έχει λάβει η ταινία υπογραμμίζουμε τη Χρυσή Σφαίρα που έλαβε το 2021 καθώς και την υποψηφιότητα της για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη στα βραβεία David di Donatello.
H ταινία ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΠΡΙΜΟ, σε σκηνοθεσία της Alessandra Maioletti, θα προβληθεί το Σάββατο 5 και την Κυριακή 6 Νοεμβρίου στις 16.00 το απόγευμα στον Κινηματογράφο Δαναό (Λεωφόρος Κηφισίας 109, Αμπελόκηποι, Μετρό Πανόρμου), παρουσία της σκηνοθέτη και του συν-σεναριογράφου.
Η ταινία, που έχει προκαλέσει συγκίνηση σε κατάμεστες αίθουσες σε όσα φεστιβάλ έχει συμμετάσχει ως τώρα, έχει τιμηθεί με τα ακόλουθα βραβεία:
· Los Angeles Greek Film Festival - Winner Best Documentary – 2022
· San Francisco Greek Film Festival - Winner Best Documentary – 2022
· London Greek Film Festival - Winner Best Documentary – 2022
· Official Selection at the Thessaloniki Documentary Film Festival – 2022
Όλα ξεκίνησαν το 2003 όταν ο καθηγητής Crescenzi ανακάλυψε ένα παλιό αρχείο με φωτογραφίες, σχολικές εκθέσεις, ταυτότητες και απολυτήρια στο υπόγειο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου στη Θεσσαλονίκη. Το κτίριο ήταν κάποτε η έδρα του ιταλικού σχολείου «Ουμπέρτο Πρίμο», όπου φοιτούσαν εκατοντάδες Εβραίοι μαθητές μέχρι το σχολικό έτος 1941-42.
Μέσα από τις περιπέτειες 9 μαθητών η ταινία αφηγείται την ιστορία του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη, όπου το 96% των Εβραίων της πόλης οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς. Ως αφηγητής, ο A. Crescenzi, θα είναι ο συνδετικός κρίκος για το ξετύλιγμα αυτών των ιστοριών.
Μέσα από τα δικά του μάτια θα δούμε κι εμείς το χρονικό πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζονται αυτές οι μικρές και μεγάλες ιστορίες, από τα πρώτα αντιεβραϊκά μέτρα του 1941 έως την Απελευθέρωση.
Την εξιστόρηση ενισχύουν και οι μαρτυρίες των Alberto Modiano και Drita Giomo, που υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες εκείνων των γεγονότων.
Το ντοκιμαντέρ προσεγγίζει την ιστορία του Ολοκαυτώματος με μια νέα σκηνοθετική ματιά και στοχεύει να καλλιεργήσει μια κουλτούρα μνήμης ως κοινή συλλογική γνώση, να αναπτύξει μια κριτική προσέγγιση στα ζητήματα της εποχής μας, ως πολίτες με προσεκτική και συμμετοχική συνείδηση. Γι’ αυτό εξάλλου η ταινία απευθύνεται ιδιαίτερα σε εκπαιδευτικούς και νέους ανθρώπους.
Σενάριο - Ιδέα: Antonio Crescenzi, Alessandra Maioletti
Σκηνοθεσία: Alessandra Maioletti
Διεύθυνση φωτογραφίας: Δημήτρης Κατσαϊτης, Μουσική Σύνθεση: Χρήστος Δαυίδ Νταούλας, Σκηνογραφία - Art Direction: Γιώργος Γεωργίου, Λουκάς Οικονομόπουλος, Ενδυματολογία: Βασιλεία Ροζάνα, Μοντάζ: Άγγελος Αγγελόπουλος, Βαγγέλης Πυρπίλης, Make-up artist: Mαρία Ιωαννίδου, Hairstylist: Καίτη Αραβατινού, Βοηθός σκηνοθέτη: Ευγενία Μαραγκού, Sound Design: Αναστάσιος Κατσάρης, Τόνια Βλάχου, Casting Director: Alessandra Maioletti
Ηθοποιοί: Γιάννης Τριαντάκης, Χριστίνα Μαθιουλάκη, Δήμητρα Δερζέκου, Λευτέρης Κολίτσος, Σοφία Σκαραμαγκά, Ντίνος Γκελαμέρης, Βίνα Σέργη, Τζώρτζης Παπαδόπουλος, Κώστας Καλουδιώτης
Παραγωγή: Oneiro Company Συμπαραγωγή: ΕΡΤ, COSMOTE TV Εκτέλεση Παραγωγής: Blacklight Productions Executive Producers: Αντόνιο Κρεσέντσι, Νταϊάν Μπουλανζέρ, Τάσος Κατσάρης
Με την υποστήριξη: Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Αθήνα από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον, Πρεσβείας της Ιταλίας Αθήνα, ΕΚΟΜΕ, Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, KickStarter, ΔΕΣΦΑ, RFG. Υπό την Αιγίδα: ΕΟΤ, Μουσείο Ολοκαυτώματος Ελλάδος, Δήμος Θεσσαλονίκης
Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με την σκηνοθέτη Alessandra Maioletti και τον συν-σεναριογράφο Antonio Crescenzi.
Συντονίζουν: Στις 5 Νοεμβρίου η σκηνοθέτης Αύρα Γεωργίου και στις 6 Νοεμβρίου η δημοσιογράφος Δάφνη Σκαλιώνη.
Ιστοσελίδα της ταινίας: www.thestudentsofumbertoprimo.com
Trailer: https://vimeo.com/762237244/8b3ab87c1a
Info Προβολής
Πότε: Σάββατο 5 και Κυριακή 6 Νοεμβρίου στις 16.00
Πού: Κινηματογράφος Δαναός (Λεωφόρος Κηφισίας 109, Αμπελόκηποι, Μετρό Πανόρμου)
Εισιτήριο: 8 ευρώ και 6.50 στο ταμείο (για ειδικές κατηγορίες).
Η προπώληση θα ανοίξει 1 εβδομάδα πριν την προβολή στο link: https://www.danaoscinema.store:8181/ibooking63/shows.xhtml
(πηγή φωτογραφίας: https://flix.gr/news/the-students-of-umberto-primo-screenings.html)
Χαιρετισμοί:
Francesco Neri, Διευθυντής του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών
Γιάννης Κ. Χρονόπουλος, ιστορικός και διευθυντής του εκδοτικού οίκου Historical Quest
Σωτήριος Φ. Δρόκαλος, ιστορικός και μεταφραστής
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022, 8.00 μ.μ., στο καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
(Πηγή εκδήλωσης: https://iicatene.esteri.it/iic_atene/el/gli_eventi/calendario/2022/11/serata-del-libro-italiano-al-museo.html)
Ημερομηνία : Πεμ 3 Νοε 2022
Ωράριο: Από τις 20:00 Έως τις 22:00
Είσοδος : Ελεύθερη
Η πρώτη του ταινία είναι το Pulce non c'è (2012), η οποία έχει βασιστεί στο μυθιστόρημα της Gaia Rayneri. Η ταινία συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης όπου και απέσπασε ειδικό βραβείο από την κριτική επιτροπή. Το 2020 κυκλοφόρησε η ταινία Figli του Mattia Torre, ο οποίος όντας άρρωστος εμπιστεύθηκε την ολοκλήρωση της ταινίας στον Bonito.
To 2021 κυκλοφόρησε η ταινία L' Arminuta, η οποία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα της Donatella Di Pietrantonio και διηγείται τη ζωή ενός 13χρονου κοριτσιού που καλείται να αντιμετωπίσει την απώλεια των οικείων της και ένα νέο περιβάλλον.
Το 2022 κυκλοφόρησε το Bang Bang Baby, μια δραματική σειρά που τοποθετείται στην Ιταλία του 1986. Πρωταγωνίστρια της σειράς είναι η Alice, μια συνεσταλμένη έφηβη που ζει με τη μητέρα της σε μια κωμόπολη του Βορρά. Ο πατέρας της Alice, είχε δολοφονηθεί μπροστά της όταν εκείνη ήταν δέκα χρονών. Η ανατροπή ξεκινάει όταν η έφηβη ανακαλύπτει ότι ο πατέρας της δεν έχει σκοτωθεί στην πραγματικότητα και ξεκινάει ένα ταξίδι σε διαφορετικούς κόσμους για να τον βρει.
Έχει κυκλοφορήσει μόλις η πρώτη σεζόν της σειράς και περιλαμβάνει δέκα επεισόδια.
Τετάρτη 02 Νοεμβρίου, ώρα 20.30 - Ίδρυμα Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 10671 Αθήνα
Ελεύθερη είσοδος
Η ταινία είναι στα Ιταλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Σύνοψη
Καλοκαίρι του 1975, ένα 13χρονο κορίτσι, με μια βαλίτσα στο ένα χέρι και μια τσάντα με παπούτσια στο άλλο, χτυπάει μια άγνωστη πόρτα. Την ανοίγει η αδελφή της, η Αντριάνα, με τα μάτια της τσαλακωμένα, τις πλεξούδες της ξετυλιγμένες: δεν έχουν ξαναδεί η μία την άλλη. Έτσι αρχίζει η ιστορία μιας έφηβης που έχασε τα πάντα μέσα σε μια νύχτα: ένα άνετο σπίτι, τους πιο στενούς της φίλους, την άνευ όρων αγάπη των γονιών της - ή μάλλον των ανθρώπων που πίστευε ότι ήταν γονείς της. Για την «l'Arminuta» (το κορίτσι που επέστρεψε), όπως την αποκαλούσαν οι συμμαθητές της, αρχίζει μια νέα και πολύ διαφορετική ζωή, από την υιοθετημένη οικογένεια στην πραγματική της, περνώντας από τον πλούτο στη φτώχεια, τόσο την υλική όσο και την ηθική. Το νέο της σπίτι είναι μικρό, σκοτεινό, υπάρχουν αδέρφια παντού και ελάχιστο φαγητό στο τραπέζι για να μοιραστεί. Υπάρχει όμως και η Αντριάνα, που μοιράζεται το ίδιο κρεβάτι μαζί της. Και υπάρχει και ο Βιντσέντζο, που την κοιτάζει σαν να ήταν ήδη γυναίκα.
Σημειώσεις του σκηνοθέτη για την ταινία
Πιστεύω ότι η σκηνοθεσία είναι η εξαιρετική ικανότητα πρόσβασης σε ζωές που αναστέλλονται τη στιγμή που επιλέγουμε να δείξουμε, η ευκαιρία να τις παρατηρήσουμε, να τις εξερευνήσουμε και να τις διερευνήσουμε χωρίς ποτέ να τις κρίνουμε.
Σε ό,τι με αφορά, τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο, αλλά όλα είναι συνάντηση και ανακάλυψη, όλα μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας μιας ταινίας. Χάρη στο μυθιστόρημα της Donatella Di Pietrantonio, γνώρισα αυτό το δεκατριάχρονο κορίτσι του οποίου το όνομα δεν θα μάθουμε ποτέ, θα τη γνωρίσουμε μόνο με το παρατσούκλι «Arminuta», που στη διάλεκτο του Αμπρούτσο σημαίνει «η επιστρεφόμενη». Η ιστορία της εκτυλίσσεται στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα και αρχίζει την ημέρα που επιστρέφει στην οικογένεια στην οποία δεν ήξερε ότι ανήκε. Ξαφνικά χάνει όλα όσα χαρακτήριζαν την προηγούμενη ζωή της: ένα άνετο σπίτι, στενούς φίλους, την αποκλειστική στοργή που συνήθως επιφυλάσσεται σε ένα μοναχοπαίδι. Ρίχνεται σε έναν καινούργιο, παράξενο και τραχύ κόσμο, που ελάχιστα έχει αγγίξει η πρόοδος, και αναγκάζεται να μείνει σε ένα μικρό και σκοτεινό σπίτι μαζί με άλλα πέντε αδέλφια σε μια διάσταση ενίοτε εχθρική και ασυδοσία.
Σε αυτή την ιστορία, τα πάντα είναι έντονα πολωμένα: η παραθαλάσσια πόλη και η μικρή κωμόπολη της ενδοχώρας, ο μοντερνισμός και η αρχαιότητα, οι ανέσεις της μεσαίας τάξης και η αγροτική φτώχεια, η σωστή ιταλική γλώσσα, όπως μιλιέται στην τηλεόραση, και η αυστηρή διάλεκτος που μιλιέται μέσα στο νέο σπίτι. Και στη μέση όλων αυτών, εκείνη, η Αρμινούτα, συνεχώς είτε το ένα είτε το άλλο πράγμα ταυτόχρονα, κόρη δύο μητέρων και ορφανή. Κανείς δεν φαίνεται να μπορεί ή να θέλει να απαντήσει στα ερωτήματα που τη στοιχειώνουν. Γιατί την επέστρεψαν; Γιατί την έδωσαν στη γέννησή της; Όπως και το μυθιστόρημα, η ταινία δείχνει έναν χρόνο στη ζωή αυτού του μικρού κοριτσιού στο κατώφλι της εφηβείας, μια περίοδο που θα σημαδέψει τη ζωή της για πάντα, στην οποία θα βιώσει τον πόνο και τη σκληρότητα αλλά και την αγάπη, την τρυφερότητα και την ενίοτε άγρια ομορφιά που κρύβει η ζωή.
Θα ήθελα η αφήγηση να εκφράζει πάνω απ' όλα δύο πράγματα: από τη μία πλευρά, τα μάτια της Αρμινούτας, μιας άβουλης μάρτυρος, και από την άλλη το πυρακτωμένο μάγμα των καυστικών συναισθημάτων που περιέχει αυτή η ιστορία.
Η Αρμινούτα έρχεται αντιμέτωπη με έναν από τους βαθύτερους φόβους κάθε ατόμου: να χάσει τους ανθρώπους από τους οποίους εξαρτάται η ευτυχία του, και είναι επίσης η ιστορία της σύγκρουσης ανάμεσα στο πεπρωμένο και τη θέληση του ανθρώπου.
Ο σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στην Polla (SA) στις 05.08.1974
Αφού εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως βοηθός σκηνοθέτης, το 2012 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία Pulce non c'è, η οποία κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης, στο τμήμα «Alice nella Città». Ο Giuseppe Bonito ήταν υποψήφιος ως καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης στα βραβεία Nastri d'Argento.
Το 2020 σκηνοθέτησε την ταινία Figli σε σενάριο του Mattia Torre - με τους Valerio Mastandrea και Paola Cortellesi. Κέρδισε τρία βραβεία Nastro d’argento καλύτερης κωμωδίας και καλύτερης ερμηνείας σε κωμική ταινία με τους Valerio Mastandrea και Paola Cortellesi.
Το L'Arminuta είναι η τρίτη του ταινία.
Ημερομηνία : Τετ 2 Νοε 2022
Ωράριο: Από τις 20:30 Έως τις 23:00
Είσοδος : Ελεύθερη
H ταινία Accatone του Pier Paolo Pasolini γυρίστηκε το 1961. H ταινία έχει βασιστεί στο μυθιστόρημα του συγγραφέα Μια βίαιη, ζωή.
To Accattone είναι το παρατσούκλι του πρωταγωνιστή Vittorio Cataldi, ο οποίος είναι προστάτης μιας ιερόδουλης, της Maddalena. Όταν η Maddalena καταλήγει στη φυλακή, ο Accattone μένει χωρίς χρήματα και δεν έχει να φάει. Κάποια στιγμή γνωρίζει τη Stella, ένα κορίτσι που τον ερωτεύεται και εκείνος προκειμένου να βρει χρήματα την ωθεί στην πορνεία.
Ο πρωταγωνιστής ερωτεύεται την Stella και προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση, βρίσκοντας μια τίμια δουλειά ώστε να αποσυρθεί η Stella από την πορνεία. Ο νέος τρόπος ζωής τον κάνει να υποφέρει πραγματικά και για αυτό δεν θα κρατήσει και πολύ, Σύντομα ο Accattone γυρνάει στις παρανομίες και το μοιραίο φινάλε δεν αργεί,
Διαβάστε την κριτική της ταινίας από τον Βασίλη Ραφαηλίδη.
(πηγή φωτογραφίας: https://www.filmy.gr/movies-database/accattone/)
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 6 Οκτωβρίου 2022 στις 6.00 μ.μ. με μια συζήτηση με θέμα “Ο Παζολίνι και η Ελλάδα”, στην οποία θα συμμετάσχουν ο καθ. Marco Galdi (Πρόεδρος της Φιλελληνικής Εταιρείας Ιταλίας), η καθ. Irene Chirico (Πανεπιστήμιο του Σαλέρνο), ο καθ. Bruno di Marino (Ιστορικός της κινούμενης εικόνας), ο καθ. Massimo Fusillo (Πανεπιστήμιο της Λ’ Άκουιλα) και ο καθ. Alberto Granese (πρώην Πανεπιστήμιο του Σαλέρνο). Θα ακολουθήσουν τα εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης και, στις 7.45 μ.μ., η προβολή της ταινίας "Appunti per un'Orestiade" africana με ελληνικούς υπότιτλους.
Το φεστιβάλ περιλαμβάνει επίσης μια σειρά προβολών ταινιών του Pasolini, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
13 Οκτωβρίου - Medea
26 Οκτωβρίου - Edipo re
10 Νοεμβρίου - L'Accattone
15 Νοεμβρίου - Mamma Roma
Όλες οι ταινίες θα ξεκινήσουν στις 7 μ.μ. με αγγλικούς υπότιτλους.
Κλείνοντας, στις 24 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στο Ινστιτούτο ένα στρογγυλό τραπέζι, το οποίο διοργανώνεται από το Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα "Ο Παζολίνι και η Ελλάδα" στην οποία θα συμμετάσχουν ο καθ. Γεράσιμος Ζώρας, ο καθ. Ιωάννης Τσόλκας, η καθ. Μαρία Χατζηκυριακίδου, η καθ. Μαρία Σγουρίδου, ο καθ. Διονύσης Αλεβίζος, η καθ. Ιωάννα Τύρου, η καθ. Βασιλική Μπάρμπα.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή έως τις 25 Νοεμβρίου στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ. και από τις 4 μ.μ. έως τις 6 μ.μ.
Γράφει ο Ηλίας Σούλης:
Έλληνες ή Ρωμιοί;
Με αφορμή τα 200 από την επανάσταση
του 1821 χρόνια που εορτάστηκαν το 2021 θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ζήτημα που
έχει απασχολήσει ανθρώπους του πνεύματος(Παλαμάς, Πολίτης, Εφταλιώτης κ.ά.)αλλά
και ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με λόγια ζητήματα. Το ερώτημα που ¨βασανίζει¨
τους ανθρώπους αυτούς είναι αν θα πρέπει να λεγόμαστε Έλληνες ή Ρωμιοί…
Το 1901 ο λογοτέχνης Αργύρης
Εφταλιώτης δημοσιεύει το βιβλίο του «Ιστορία
της Ρωμιοσύνης». Ο Εφταλιώτης γράφει πως τόσο στενά συγγενεύουν οι αρχαίοι Έλληνες και οι κατοπινοί ώστε για να
ιστορηθεί τέλεια η ιστορία της Ρωμιοσύνης έπρεπε να αρχίσουμε από τους
Αργοναύτες.
Ο Παλαμάς, την ίδια περίοδο ,τάσσεται
υπέρ της δημοτικής γλώσσας ,έτσι υποστηρίζει την ομιλούμενη γλώσσα που
χρησιμοποιεί ο Εφταλιώτης αλλά και τη χρήση του ονόματος «Ρωμιός» για τους
νεότερους Έλληνες. Ο Νικόλαος Πολίτης όμως, γράφει στην εφημερίδα «Αγών» πως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα «Απομνημονεύματα» τους αποκαλεί Έλληνες.
Δίχως να κρυβόμαστε πίσω από το
δάχτυλό μας, οι Έλληνες αποκαλούνταν κάποτε και Ρωμιοί, άλλωστε υπάρχουν
χιλιάδες ιστορικές αποδείξεις για αυτό. Το θέμα είναι πότε έπαψαν να
αποκαλούνται Έλληνες.
Αυτό συνέβη στο Βυζάντιο με την
βίαιη επικράτηση του Χριστιανισμού έναντι της Εθνικής θρησκείας. Ο Θεοδώρητος
Κύρου (εκκλησιαστικός συγγραφέας του πέμπτου αιώνα) ονομάζει Έλληνες όχι μόνο «Έλληνες το γένος», αυτούς που διατηρούν
την Εθνική θρησκεία αλλά και «πάντα μη
πιστεύοντα εις την αληθήν πίστην».
Η Βυζαντινή αυτοκρατορία οργανώθηκε
με βάση την ρωμαϊκή διοικητική διαίρεση και αυτό συνέβαλλε στη διάδοση του
ονόματος Ρωμιός αντί για Έλληνας, το αναφέρει άλλωστε και ο Πολίτης.
Το όνομα Έλληνας πήρε την μορφή του
ειδωλολάτρη, του οπαδού της Πατρώας θρησκείας.
Ο Πλήθωνας προτού εκδηλώσει τις
εθνικές του προτιμήσεις, διακρίθηκε τόσο ως φιλόσοφος όσο και ως πολιτικός.
Γράφει χαρακτηριστικά: Έλληνες εσμέν το
γένος, ων ηγείσθε και βασιλεύεται, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά
ακόμη για την διαφωνία μεταξύ των λογίων, αλλά υπάρχουν έκτακτα βιβλία που
μπορείτε να βρείτε πληροφορίες. Αυτό που θέλω να σημειώσω είναι πως εν έτη 2022
οι κάτοικοι της Ελλάδος αποκαλούνται Έλληνες, όχι λόγω θρησκείας αλλά λόγω
συνήθειας.
Προσωπική μου άποψη είναι πως για να
φέρεις τον τίτλο αυτό θα πρέπει να αλλάξεις και το θρήσκευμά σου στην Ελληνική
Πατρώα θρησκεία και φιλοσοφία γιατί να μην ξεχνάμε πως η ελληνική φιλοσοφία και
οι φιλόσοφοί της αναθεματίστηκαν από την νέα θρησκεία την Κυριακή της
Ορθοδοξίας.
Καλή επιτυχία σε όλους τους υποψήφιους που συμμετέχουν στις εξετάσεις celi σήμερα!
