Il significato dei giorni della settimana

 

lunedì        ---> luna +di       ημέρα του Φεγγαριού  

martedi     ---> marte+di         ημέρα του Άρη

mercoledì  ---> mercole+di      ημέρα του Ερμή

giovedì     ---> giove+ di          ημέρα του Δία

venerdi    ---> venere+di        ημέρα τις Αφροδίτης

sabato    ---> nome dato dagli Ebrei al riposo religioso  ημέρα ξεκούρασης      

domenica ---> "dominus" il giorno del signore  ημέρα του Κυρίου

---> Dì: προέρχεται από τα λατινικά (dies),  σημαίνει ημέρα και γράφεται πάντα με τόνο για να το διαχωρίσουμε από την πρόθεση di.
Έτσι έχουμε στα ιταλικά την έκφραση Buon dì  που πλέον βέβαια δεν είναι τόσο κοινή η χρήση της, και έτσι μπορουμε να δικαiολογήσουμε και το dìa το ισπανικό κοκ.

Η ονομασία των ημερών της ιταλικής από Δευτέρα ως Πέμπτη, που απαντάται στην πλειοψηφία των γλώσσεων προέρχεται από την Ρωμαική εποχή και πιο συγκεκριμένα από το πλανητικό ή αστρολογικό ημερολόγιο το οποίο έδινε σε κάθε ημέρα το όνομα ενός ουράνιου σώματος.

Λατινική ονομασία
Dies Solis   
Dies Lunis
Dies Martis
Dies Mercurii
Dies Jovis
Dies Veneris
Dies Saturni

H πρώτη μέρα της εβδομάδας αναφερόταν στον Ήλιο κάτι που δεν απαντάται στην πλειοψηφία των γλωσσών σήμερα, όπως και στα Ιταλικά.
Έπειτα οι ονομασία των ημερών μέχρι και την Παρασκευή συμβαδίζει απόλυτα με την ονομασία τους στα ιταλικά καθώς και στην πλειοψηφία των γλωσσών (αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, γαλλικά, ιαπωνικά, αλβανικά, σουηδικά, μογγολικά κοκ)
Ενώ για το Σάββατο που η εξήγηση δίνεται παρακάτω, πιο στενή σχέση με την λατινική ονομασία έχουν τα αγγλικά Saturday.

Η σειρά των πλανητών δεν είναι αυθαίρετη αλλά σχετίζεται με τη θεωρία της αρμονίας των σφαιρών που συνήρπαζε πολλούς φιλοσόφους της Αρχαιότητας και του Μεσαίωνα και σύμφωνα με την οποία κάθε ουράνιο σώμα περιστρεφόμενο παράγει συγκεκριμένο ήχο -εκτός από τη Γη που ελογίζετο ακίνητη. Ο Βοήθιος ταύτιζε τη Σελήνη με το (σημερινό) ρε, τον Ερμή με το ντο, την Αφροδίτη με το σι, τον Ήλιο με το λα, τον Άρη με το σολ, τον Δία με το φα και τον Κρόνο με το μι. Αν διατάξουμε τις επτά νότες σε διαστήματα τετάρτης, λαμβάνουμε τη σειρά των ημερών της εβδομάδας, όπως αναφέρονται παραπάνω.




Στην ελληνική γλώσσα η ονομασία των ημερών βασίζεται στο ιουδαικό ημερολόγιο, το οποίο είχε ως βάση το Σάββατο και αριθμούσε τις υπόλοιπες μέρες με βάση το Σάββατο (μία Σαββάτων, δευτέρα Σαββάτων κοκ, εξαίρεση αποτελούσε η Παρασκευή (προετοιμασία για το Σάββατο).
Οι Χριστιανικές εκκλησίες υιοθέτησαν τις ονομασίες του Ιουδαικού ημερολογίου μετονομάζοντας μόνο την πρώτη μέρα σε μέρα Κυρίου.

 Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο  

  Πηγές:

Ετυμολογικό λεξικό Μπαμπινώτη

http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Days_of_the_week
http://www.yousouroum.gr/forum/showthread.php?t=16285
http://www.cybersamurai.net/Mythology/nordic_gods/D/Days.htm