Ιταλική γλώσσα

Ένα ιστολόγιο αφιερωμένο στην Ιταλία, στην ιταλική γλώσσα και στην εκμάθηση της...
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

giovedì 9 settembre 2021

Παροιμίες στα γκρεκάνικα και στα ελληνικά

Πρόκειται για μέρος εργασίας που εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια του πανεπιστημίου για το μάθημα της Sociolinguistica. Σκοπός ήταν να ανευρεθούν οι κοινές παροιμίες. Ήταν εντυπωσιακό να προσεγγίζεις κατά αυτόν τον τρόπο τις αντιλήψεις και τις λαϊκές ρήσεις προηγούμενων γενεών.

1.. Η γάτα πάει ‘ ς την άγαρο μασσάρα (Ρουχουδίου)

       Η γάτα κυνηγάει την ψίχα.

                                                                                            (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 420)

 

 

 2.    Plem megali ene I porta, plene karfia θeli.

      ΄Οσο πιο μεγάλη είναι η πόρτα τόσο πιο πολλά καρφιά θέλει.

                                                                                            (rossi-taibbi p.276 pr 6)

 

 

 3.    To aspari to mega troyi to cceddi.

        Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

                                                                                              (rossi-taibbi p.298 pr 48)

 

 

 4.     To siddi pu aliftai poddi, δanganni ligo.

        To siddo ti alestai en danganni.

        Σκυλί που γαθγίζει δεν δαγκώνει.

                                                                                          (rossi-taibbi p.298 pr  52)

 

 

5.     Arotonda arotonda pao ya olo ton gosmo.

        Ρωτώντας πας στην πόλη.                     

                                                                                           (rossi-taibbi p.370 pr 11)

 

 

6.     Δelettsete ta luvia stin gitoniasa.

        Πάπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο.

                                                                                           (rossi-taibbi p.370 pr 17)

 

 

7.    I glossa stea den ex ice stea klanni

       Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.

                                                                                           (rossi-taibbi p.372 pr 36)

 

 

8.   Kaθa kombo ercete sto steni

     ΄Εφτασε ο κόμπος στο χτένι.

 

 

9.   San I gatta ene sto mali, ta pondica foreggusi

      Λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια.

 

 

 

10.              Tis su ueli kalo se kanni ce klei. 

         Οποιος θέλει το καλό σου σε κάνει να κλαίς      

                                                  
                                                                                    

 

 

11. Τις φαίνει νιφτού ε κ-κάν-νει μάτ

      Όποιος υφαίνει τη νύχτα δεν κάνει πουκάμισο (αρχ. μάτιον)

 

 

 

12. Το πει έναι ένα πράμα, το κάμει έν’ άddο

      Να το πεις είναι ένα πράγμα, να το κάνεις είναι άλλο

 

 

 

13.  Vrexi san o Θio θeli; ce sa θθeli o Θio, ol’I ayi afudusi. (Βούας)

      Βρέχει όταν θέλη ο Θεός κ’ όταν θέλη ο Θεός όλοι οι άγιοι βοηθούσι.

 

                                                                                      (rossi-taibbi p.385 pr201)

                                                                                        (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 249)

 

 

14. Am mivru yelaomande klefo ce pao (Βούας)

      Αν δε μ’ είδες καλά έκαμα κι αν με είδες μετωρίστηκα (Κορίνθου)

.                                                                                         (rossi-taibbi p.369 pr 5)

                                                                                        (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 268)

 

 

15. Μη με γγιση, τι σ’εγγιζω α με γγι σε τηγανίζω.  (Βούας)

       Αν με γγιάξης ΄ς την ορά θα σε γγιάξω ΄ς την καρδιά (Κεφαλλονιάς)

                                                                                         (Ν. Πολ τομ ΙVσελ 640)

 

 

 

16. Κάννει πλέο μια γυναίκα ΄ς ταργκαλειο παρά κατό ‘ς τον αγραστή (Βούας)

      Το κέντισμα είναι γλέντισμα κ’ η ρόκκα είναι σιργιάνι κ΄ο πικραμένος

      αργαλειός είναι σκλαβιά μεγάλη (Γορτυνίας-Κορίνθου)                                                                                                                                                                                                        

                                                                                        (Ν. Πολ τομ ΙΙ σελ 428)

 

 

 

17, Ο Θιο έδικε την αρρούστια τσαι την γιατρειά  (Βούας)

      Για το φαρμάκι ειν’ και ταντιφάρμακο.

                                                                                        (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 327)

 

18. Βαρύ σαν α άλα (Βούας)

      Γλυκός σαν μέλι και βαρύς σαν τ’ αλάτι

                                                                                   (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 37, 681)

 

 

19, Μου σουρβάει το αίμα σαμ μιαν αβdέλλα (Βούας)

       Σα βδέλλα μου ρούφηξε το αίμα.

                                                                                        (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 90)

 

20. Παι ε με το γκάδαρο τι σε ταυρεί με την γκούda (Ρουχουδίου)

    Ο γιός που παίζει με το γάιδαρο, πρέπει να δέχεται και τοις σουνιαις του.(Μήλου)

                                                                                     (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 331,345)

 

 

 

21. Η γάτα πάει ‘ ς την άγαρο μασσάρα (Ρουχουδίου)

       Η γάτα κυνηγάει την ψίχα.

                                                                                             (Ν. Πολ τομ ΙΙΙ σελ 420)


Αν θελήσετε να χρησιμοποιήσετε τα ευρήματα της εργασίας, μην ξεχάσετε να παραπέμψετε.

domenica 5 settembre 2021

Ιταλική Ποίηση/ Poesia Italiana: Giuseppe Ungaretti - Veglia


Το ποίημα
Veglia γράφθηκε στις 23 Δεκέμβριου του 1915 και αναφέρεται στην εμπειρία του ποιητή ως στρατιώτη κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Ο πόλεμος μέσα από τα μάτια του ποιητή είναι ένα μοτίβο σε όλη την ποιητική του παραγωγή και κυρίως στα ποιήματα της πρώτης συλλογής του, στην οποία ανήκει και το ποίημα Veglia.  Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή Il porto sepolto η οποία εκδόθηκε έπειτα ως μέρος της συλλογής Allegria το 1931. Βασική συνισταμένη του ποιήματος είναι ο θάνατος και η χαρά που νιώθει ο άνθρωπος όταν καταφέρνει να τον κερδίσει. Ο ποιητή όντας ξαπλωμένος δίπλα σε έναν νεκρό σύντροφο του, αντιλαμβάνεται την ένταση της ύπαρξης και την λύτρωση της ίδιας της ζωής, γι’ αυτό και γράφει εκείνη τα γράμματα τα «γεμάτα από αγάπη» και νιώθει ίσως για πρώτη φορά εκείνη την βαθύτατη προσκόλληση στην ζωή. Είναι η θέαση του θανάτου που ωθεί τους ανθρώπους να γαντζωθούν στη ζωή.

 

 

Veglia

 

Un’intera nottata

buttato vicino

a un compagno

massacrato

con la sua bocca

digrignata

volta al plenilunio

con la congestione

delle sue mani

penetrata

nel mio silenzio

ho scritto

lettere piene d’amore

 

Non sono mai stato

tanto

attaccato alla vita

 

                                               (23 dicembre 1915)

Σας παραθέτω δύο μεταφράσεις να διαλέξετε εκείνη που σας αγγίζει περισσότερο!

 

Αγρυπνία

Μιαν ολόκληρη νύχτα

πεσμένος δίπλα

σ' έναν σύντροφο

κομματιασμένο

με το στόμα του

ανοιγμένο

στο φαρδύ φεγγάρι

με τη συμφορά

των χεριών του

βουλιαγμένη

στη σιωπή μου

έγραψα

γράμματα γεμάτα αγάπη

 

Ποτέ μου δεν ένιωσα

τόσο

γαντζωμένος από τη ζωή

 

                                       Μετάφραση: Άννα Κατσιγιάννη

 

 

Αγρυπνία

 

Μια νύχτα ολόκληρη

πεταμένος δίπλα

σ’ έναν σύντροφο

σφαγιασμένο

με το στόμα του

παραμορφωμένο

στραμμένο στην πανσέληνο

με το σφίξιμο των χεριών

να διαπερνά τη σιωπή μου

έγραψα

γράμματα γεμάτα από αγάπη

 

Ποτέ δεν ήμουν

τόσο προσκολλημένος στη ζωή

 

(Μετάφραση από το βιβλίο: Αλμπέρτο Αζόρ Ρόζα, Ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας, εισαγωγή-επιμέλεια: Φοίβος Γκικόπουλος, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1998, σ. 613.)

 

 

Πηγές:

Αλμπέρτο Αζόρ Ρόζα, Ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας, εισαγωγή-επιμέλεια: Φοίβος Γκικόπουλος, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1998. ISBN13: 978-9602608333.

https://cultura.biografieonline.it/veglia-ungaretti/

https://www.studenti.it/veglia-ungaretti-parafrasi-commento.html

http://allilografia.blogspot.com/2012/01/blog-post_25.html

Φωτογραφία: http://www.artnet.com και πρόκειται για τον πίνακα Cain or Hitler in Hell του George Grosz

venerdì 3 settembre 2021

Ιταλική ποίηση/ Poesia: L' infinito - Leopardi

 

L'infinito

Sempre caro mi fu quest'ermo colle,
E questa siepe, che da tanta parte
De l'ultimo orizzonte il guardo esclude.
Ma sedendo e mirando, interminato
Spazio di là da quella, e sovrumani
Silenzi, e profondissima quiete
Io nel pensier mi fingo, ove per poco
Il cor non si spaura. E come il vento
Odo stormir tra queste piante, io quello
Infinito silenzio a questa voce
Vo comparando: e mi sovvien l'eterno,
E le morte stagioni, e la presente
E viva, e 'l suon di lei. Così tra questa
Infinità s'annega il pensier mio:
E 'l naufragar m'è dolce in questo mare.


Testo tratto dal secondo manoscritto autografo
(Visso, Archivio Comunale)



Sempre caro mi fu quest'ermo colle,
e questa siepe, che da tanta parte
dell'ultimo orizzonte il guardo esclude.
Ma sedendo e mirando, interminati
spazi di là da quella, e sovrumani
silenzi, e profondissima quïete
io nel pensier mi fingo, ove per poco
il cor non si spaura. E come il vento
odo stormir tra queste piante, io quello
infinito silenzio a questa voce
vo comparando: e mi sovvien l'eterno,
e le morte stagioni, e la presente
e viva, e il suon di lei. Così tra questa
immensità s'annega il pensier mio:
e il naufragar m'è dolce in questo mare.

 
Testo tratto dalla "Letteratura italiana: testi e critica con lineamenti di storia letteraria", vol. 3, di Mario Pazzaglia. Ed. Zanichelli
Prima edizione, marzo 1979.


tratto da:http://www.liberliber.it/biblioteca/l/leopardi/l_infinito/html/infinito.htm

Διαβάστε τη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα  από τον Σωτήρη Παστακά.


To Άπειρο

Ανέκαθεν μου ήταν αγαπητός αυτός ο έρημος
λόφος κι αυτός ο φράχτης που από ένα μεγάλο
τμήμα του μακρινού ορίζοντα τη θέα μου αποκρύβει.
Καθισμένος όμως εδώ κι ατενίζοντας απέραντα
διαστήματα πέρα απ’ αυτόν, απόκοσμη σιωπή
και βαθύτατη ηρεμία δημιουργώ με τις σκέψεις μου,
όπου ως εκ θαύματος δεν χάνομαι κι ο ίδιος. Μόλις
ακούω τον άνεμο να βουίζει ανάμεσα στα φυτά,
εκείνη την άφατη σιωπή με αυτό το θρόισμα
συγκρίνω: κι αναπολώ την αιωνιότητα, τις περασμένες
εποχές και τους ζωντανούς ρυθμούς του παρόντος,
με τον εφήμερο θόρυβό τους. Έτσι, σε αυτήν
την απεραντοσύνη πνίγεται η σκέψη μου: και μου είναι
ευχάριστο να ναυαγώ μέσα σε αυτή τη θάλασσα.

giovedì 2 settembre 2021

Ιταλική ποίηση/Poesia: Gianni Rodari - Teste fiorite



Η υπέροχη εικόνα είναι δημιουργία της 
Francesca Assirelli

Ένα ποίημα από τον Gianni Rodari, που παίζει με την φαντασία μας και με τα όρια μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Αν και συνήθως αναφέρεται σε παιδιά, τα νοήματα του σαγηνεύουν απόλυτα και εμάς τους ενήλικες. 


 


Teste fiorite


Se invece dei capelli sulla testa.

ci spuntassero i fiori, sai che festa?

Si potrebbe capire a prima vista

chi ha il cuore buono, chi la menta trista.

Il tale ha in fronte un bel ciuffo di rose:

non può certo pensare a brutte cose.

Quest’altro, poveraccio, è d’umor nero:

gli crescono le viole del pensiero.

E quello con le ortiche spettinate?

Deve avere le idee disordinate,

e invano ogni mattina

spreca un vasetto o due di brillantina.


Απόδοση στην ελληνική γλώσσα: Ιωάννα Καραμαλή

Ανθισμένα κεφάλια

Αν αντί για μαλλιά στο κεφάλι

φύτρωναν λουλούδια, ξέρεις τι χαρά θα 'ταν;

Θα μπορούσες να καταλάβεις με την πρώτη ματιά

ποιος έχει καλή καρδιά και ποιος λυπημένη σκέψη.

Ο πρώτος έχει στο μέτωπο μια ωραία τούφα τριανταφυλλένια:

ασφαλώς και δεν μπορεί να σκεφτεί άσχημα πράγματα.

Ο άλλος, ο κακομοίρης, είναι σκυθρωπός:

του φυτρώνουν οι βιολέτες της σκέψης.

Και εκείνος με τις αχτένιστες τσουκνίδες;

Πρέπει να έχει ανάκατες ιδέες,

και μάταια κάθε πρωί

σπαταλά ένα ή δυο βαζάκια μπριγιαντίνη.


Ακούστε το ποίημα!



Δείτε περισσότερα για τον Gianni Rodari κάνοντας κλικ στην ανάρτηση που σας ενδιαφέρει!

Gianni Rodari 

biografia/βιογραφία 

Essere o Avere 

Il giovane gambero

Il semaforo blu

La tragedia di un 10

L'Acca in fuga 
Per colpa di un accento
Il cielo e' di tutti